ارتباط سبک های یادگیری براساس نظریه کلب با موفقیت تحصیلی دانشجویان پرستاری و مامایی

مقدمه: در یک نظام آموزشی موفق، سبک یادگیری دانشجویان به عنوان یکی از عوامل تأثیرگذار بر پیشرفت تحصیلی همواره مورد توجه است. آگاهی از سبک یادگیری دانشجویان، در استفاده بهینه از انواع سبک های یادگیری و اتخاذ روش تدریس مناسب به استادان کمک می نماید. هدف: تعیین ارتباط بین سبک های یادگیری براساس نظریه کلب با موفقیت تحصیلی در دانشجویان پرستاری و مامایی. مواد و روش ها: در یک مطالعه مقطعی- توصیفی تحلیلی، 176نفر از دانشجویان پرستاری و مامایی دانشکده پرستاری و مامایی شهید بهشتی رشت به شیوه سرشماری و با استفاده از پرسش نامه استاندارد سبک های یادگیری کلب بررسی شدند. میانگین معدل نمره کلیه دانشجویان به عنوان شاخص پیشرفت تحصیلی در نظر گرفته و برای تعیین میزان تبین هر یک از مولفه های تغییرپذیر یادگیری در پیشرفت تحصیلی دانشجویان، از آزمون x2، t تست و همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج: میانگین سبک های یادگیری نشانگر آن بود که اولویت های سبک یادگیری در کل دانشجویان هم گرا(7/6±51/35)، جذب کننده(5/6±2/35) است. بین سبک یادگیری دو گروه دانشجویان، اختلاف معنی دار بدست نیامد. میانگین معدل نمره در دانشجویان پرستاری(6/1±46/15) و در دانشجویان مامایی(6/1±81/14) بود. بین انواع سبک های یادگیری چهارگانه و موفقیت تحصیلی در دانشجویان رابطه آماری معنی دار یافت نشد. نتیجه گیری: با توجه به برخورداری بیشتر دانشجویان از سبک های یادگیری هم گرا و جذب کننده پیشنهاد می شود از محیط های یادگیری متناسب با این سبک ها از جمله پافشاری بر کاربرد عملی مطالب و واداشتن دانشجویان به موشکافی مسائل در آموزش استفاده شود.